อัลที กิบสัน คือ

• กิบสัน

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• กิบสัน     เมล กิบสัน อัลที กิบสัน ซี.ดี. กิบสัน ชาร์ลส์ ดานา กิบสัน
• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• ซี.ดี. กิบสัน    กิบสัน ชาร์ลส์ ดานา กิบสัน
• เมล กิบสัน    กิบสัน
• ผลท้อ    ลูกท้อ
• อัลไลท์    พาลีโกสไคท์ อัลโลเฟน อิมโมโกไลท์ ฮาลลอยไซด์ แร่ธาตุดินเหนียว
• กุลทูสก    กุละทูสก น. ผู้ประทุษร้ายต่อตระกูล หมายถึงภิกษุที่ประจบตระกูลต่าง ๆ ด้วยอาการที่ผิดวินัย. (ป.).
• อันดัีบสิบสี่    ที่สิบสี่
• มลทิน    มนทิน น. ความมัวหมอง, ความด่างพร้อย, ความไม่บริสุทธิ์. (ข. มนฺทิล).
• มีมลทิน    มีจุดด่างพร้อย เสื่อมเสียชื่อเสียง ด่างพร้อย มัวหมอง เสียชื่อเสียง ด่างดวง ไม่บริสุทธิ์ มีราคี เปื้อน แปดเปื้อน สกปรก ไม่เป็นสาวพรหมจารี ไม่แจ่มแจ้ง ชื่อเสียงหมอง ซึ่งเสื่อมเสีย
• สถลทิน    น. ชื่อสถานที่สำหรับทำพิธีเกี่ยวกับรับช้างเผือก ทำเป็นเนินดินมีเสาโครงเพดานผ้าขาวเป็นที่หุงข้าวเภาและปักต้นอ้อย.
• ไร้มลทิน    บริสุทธิ์ สะอาด หมดจด ใสสะอาด ปราศจาก ความผิด ไม่ผสม ไม่มีสารอื่นเจือปน ไม่ผิด ไร้ความผิด บริสุทธิ์มาก นฤมล
• ทะเลทรายลิบบิอัน    ทะเลทรายสะฮาร่า
• บุคคลที่ยอมตามผู้อื่น    สุนัขขนาดเล็กหรือปานกลางชนิดหนึ่งที่มีขนยาว และหูยาน